สังฆทาน

การถวายสังฆทาน และทำบุญบริจาคทรัพย์ เมื่อทำแล้วย่อมเกิดผลดี แต่อย่าหลงบุญ การทำบุญไม่ได้มีแต่เพียงการถวายสังฆทานเท่านั้น เรายังสามารถทำบุญด้วยวิธีต่างๆอีกมากมาย ซึ่งเหตุผลของการทำบุญในความหมายของแต่ละท่านนั้นก็อาจจะแตกต่างกัน ดังนั้น โสฬส จึงขอนำเสนออีกแง่มุมหนึ่งของคำว่า "บุญ" และ "แนวคิดในการทำบุญ" โดยวันนี้เราได้มีโอกาสมาขอความคิดเห็นจาก "พี่หมวย" (พี่หมวยเป็นชาวพุทธธรรมดาท่านหนึ่ง) แต่สำหรับเราแล้วพี่หมวยมีบทบาทเป็นครูและเปรียบเสมือนสะพานบุญให้กับเรา นอกจากนี้ยังเป็นผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็งเกินกว่าคนทั่วไปจะทำได้ เพราะน้อยคนนักที่จะเต็มใจทำสิ่งต่างๆด้วยความรัก ไม่หวังสิ่งตอบแทน และทำแบบไม่กลัวเงินหมดอีกด้วย บทความวันนี้ เราแค่อยากมาบอกท่านทั้งหลายว่า การทำบุญที่ดีไม่ว่าจะเป็นการถวายสังฆทาน หรือ ทำบุญในรูปแบบใดๆก็ตาม ก็ควรจะต้องคำนึงถึงประโยชน์ที่เกิดขึ้นต่อผู้ให้คือเรา และประโยชน์ต่อผู้รับด้วยเช่นกัน ส่วนจะได้บุญมากหรือน้อย (ความเห็นส่วนตัวเของผม ควรใช้คำว่าสมบูรณ์มากกว่า) ก็ขึ้นกับความตั้งใจของผู้ให้เป็นสำคัญ ตัวอย่างเช่น การนำเงินไปบริจาคช่วยเด็กยากไร้เป็นทุนการศึกษา หรือ นำเงินไปบริจาคสร้างโรงพยาบาล อาจจะได้ประโยชน์มากกว่าการนำเงินไปสร้างถาวรวัตถุหรือ ศาสนสถานก็ได้ นอกจากนี้ การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ สัตว์ ที่ตกทุกข์ได้ยาก ก็นับเป็นบุญ นับเป็นกรรมดีได้เช่นกัน และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรามาฟังความคิดเห็นของพี่หมวยกันเลยนะครับ ******************************* โสฬส: หลายๆคนเคยพูด เคยถามไว้ ว่าบาปบุญมีจริงหรือเปล่า และสามารถส่งผลในชีวิตด้านต่างๆได้อย่างไร พี่หมวย: สำหรับพี่แล้ว...บาปบุญเหรอ บาปคือ

จะไปถวายสังฆทานที่วัดไหนดี ขอร่วมอนุโมทนาจิตอันเป็นกุศลด้วยนะครับ และวันนี้ทางทีมงานโสฬส ได้รวบรวมข้อมูลวัดในเขตกทม.มาฝากเพื่อเป็นทางเลือกให้ท่านในการเดินทางไปทำสังฆทานในโอกาสควันคล้ายวันเกิด หรือ เพื่ออุทิศกุศลให้กับผู้ล่วงลับกัน โดยเนื้อแท้แล้ว เราจะไปถวายสังฆทานที่วัดหรือธรรมสถาน ที่ไหนก็ได้ โดยให้คำนึงถึงประโยชน์ที่พระสงฆ์จะได้รับเป็นสำคัญ และหากท่านผู้มีจิตศรัทธา ต้องการถวายผ้าไตรจีวรจะได้เลือกสีของผ้าไตรจีวรได้อย่างเหมาะสมกับพระสงฆ์ของแต่ละวัด ตามแต่ละนิกายกันอีกด้วย ซึ่งพระสงฆ์ในประเทศไทยส่วนมากจะถูกแบ่งออกตามนิกายดังนี้ มหานิกาย นิกายหรือคณะของพระสงฆ์ไทย สายเถรวาท ลัทธิลังกาวงศ์ ซึ่งพระสงฆ์ส่วนใหญ่ในประเทศไทยอยู่ในนิกายนี้ และแต่เดิมพระสงฆ์สายเถรวาทในประเทศไทยไม่ได้ถูกแบ่งออกเป็นมหานิกายและธรรมยุติกนิกาย จนเมื่อพระวชิรญาณเถระ หรือเจ้าฟ้ามงกุฏ (พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4) ได้ก่อตั้งนิกายธรรมยุตขึ้นในปี พ.ศ. 2376 สีของจีวรของพระสงฆ์ในมหานิกาย : สีเหลืองส้ม สีพระราชทาน การแบ่งประเภทของการครองจีวร : พระภิกษุสงฆ์มหานิกายในประเทศไทยมีการครองผ้าจีวร หลายประเภทเช่น "ห่มดอง" , "ห่มลดไหล่" หรือ "ห่มเฉวียงบ่า"(เวลาลงสังฆกรรม),"ห่มคลุม"(เวลาออกนอกอาราม) และ "ห่มมังกร" ห่มลดไหล่, ห่มเฉียง หรือ ห่มเฉวียงบ่า ซึ่งเป็นการห่มที่ใช้ในการแสดงความเคารพ ปัจจุบันใช้ในการห่มในเขตวัด โดยนำผ้าจีวรผืนหนึ่งมาพันตัวชายจรดชายม้วนเข้าหาตัวลูกบวบวางบนบ่า ห่มคลุม หมายถึงการคลองจีวรด้วยการม้วนผ้าชายจรดชายม้วนเข้าหาตัวลูกบวบมาวางบนบ่าคลุม 2

เครื่องไทยธรรม หรือ เครื่องไทยทาน คืออะไร คำว่า ไทยทาน ไทยธรรม หมายถึง สิ่งของสำหรับทำทาน หรือของทำบุญ สำหรับถวายพระสงฆ์ ซึ่งทั้ง 2 คำนี้มักใช้แทนกันในที่ทั่วไป ซึ่งหมายถึงสิ่งเดียวกัน แต่ส่วนมากจะเรียกชื่อตามลักษณะของการถวายเช่น เครื่องไทยทาน จะหมายถึงสิ่งของที่ใช้ถวายพระสงฆ์โดยทั่วๆไป และใช้คำว่า เครื่องไทยธรรม สำหรับสิ่งของที่ใช้ถวายพระสงฆ์ตอนธรรมเทศนา (พระเทศน์) แต่ในภาษาบาลีจะมีใช้เพียงคำว่าเครื่องไทยธรรมเท่านั้น ตามราชบัณฑิตยสภา ได้อธิบายว่า ไทยทาน (อ่านว่า ไท-ยะ-ทาน) ประกอบด้วยคำว่า เทยฺย (อ่านว่า เทย์-ยะ) แปลว่า ควรให้. กับ ทาน (อ่านว่า ทา-นะ) แปลว่า การให้ ของที่ให้. ไทยทาน จึงหมายถึง ของที่ควรให้ คำว่า ไทยทาน มีความหมายเหมือนกับคำว่า ไทยธรรม ซึ่งประกอบด้วยคำว่า เทยฺย กับคำว่า ธรฺม (อ่านว่า ทัร-มะ)

สังฆทาน (สงฺฆทาน) สังฆทาน ในภาษาอังกฤษ ใช้คำว่า offering (Monk) ซึ่งคำว่าสังฆทานเป็นคำศัพท์ในพระสุตตตันปิฎก (พระสูตร) ที่หมายถึงการถวายทานแก่พระสงฆ์ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่ามีอานิสงส์มาก ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทักขิณาวิภังคสูตรว่าการถวายสังฆทานแก่คณะพระสงฆ์ มีอานิสงส์มากกว่าการถวายทานเฉพาะเจาะจงแก่พระพุทธเจ้า แม้ยังทรงพระชนม์อยู่ หมายเหตุ คำว่าพระสุตตตันปิฎก (พระสูตร) หมายความถึง ที่รวมของพระพุทธพจน์ที่เกี่ยวกับเทศนาธรรม ซึ่งประกอบด้วย เนื้อหาสาระ บุคคล เหตุการณ์ สถานที่ ตลอดจนบทประพันธ์ ชาดก หรือ เรื่องราวอดีตชาติของพระโคตมพุทธเจ้า เมื่อกล่าวโดยรวมก็คือ คำสอนที่ประกอบด้วยองค์ 9 ที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์ นั่นเอง นับเป็นธรรมขันธ์ได้ 21,000 พระธรรมขันธ์ และ พระสุตตันตปิฎก แบ่งออกเป็นหมวดย่อยที่เรียกว่าคัมภีร์ 5 คัมภีร์ คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตตนิกาย อังคุตรนิกาย และขุททกนิกาย ใช้อักษรย่อว่า ที ม สัง อัง ขุ